Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν
Καπόθεν τέλια τέλια
Τρυγόνα μ’ τα φιλέματα σ’
Γλυκέα άμον μέλια

Σα παρχάρια μη λάσκεσαι
Αρνί μ’ χωρίς εμένα
Κι ασ’ όλια τα νέρα μη πίντς
Κάποιον έχ κι εβδέλαν

Κόρη μ’ παρχαροπούλα είσαι
Ρωμάνας θαγατέρα
Εσέν π’ ελέπ’ την Κερεκήν
‘κι πάει ούς την Δευτέραν

Σ’ ελάτ’ αφ’κά μη κάθεσαι
Τ’ ελατοκλάδια στάζνε
Σα μανουσάκια απές πορπάτ’
Τα κάλλια σ’ να φωτάζνε